Europejski Tydzień Świadomości Dysleksji 2022

Obchody odbywają się w dniach 03-09.10.2022 r.
pod hasłem „Przełamujemy bariery”.

DYSLEKSJA ROZWOJOWA to zespół specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania. Określenie „rozwojowa” oznacza, iż jej symptomy występują na każdym etapie rozwojowym.

  • DYSLEKSJA – specyficzne trudności w czytaniu,
  • DYSORTOGRAFIA – to trudności w pisaniu, popełnianie błędów różnego typu, w tym ortograficznych,
  •  DYSGRAFIA – zaburzenia strony graficznej pisma.

Najczęściej wyróżnia się następujące typy dysleksji:

  • dysleksja typu wzrokowego – u jej podłoża leżą zaburzenia percepcji i pamięci wzrokowej, powiązane z zaburzeniami koordynacji wzrokowo – ruchowej i wzrokowo  – przestrzennej,
  • dysleksja typu słuchowego – uwarunkowana jest zaburzeniami percepcji i pamięci słuchowej dźwięków mowy, najczęściej powiązana jest z zaburzeniami funkcji językowych,
  • dysleksja integracyjna – występuje gdy poszczególne funkcji nie wykazują zakłóceń, natomiast zaburzona jest ich koordynacja,
  • dysleksja typu mieszanego – zaburzenia występują w percepcji słuchowej słowa, pamięci sekwencyjnej słuchowej, percepcji wzrokowej wyrazów, wzrokowej pamięci sekwencyjnej, pamięci wzrokowo – słuchowej oraz wyobraźni przestrzennej.

Profesjonalna diagnoza dysleksji dokonywana jest w poradniach psychologiczno – pedagogicznych oraz innych placówkach specjalistycznych, które zajmują się problemami uczniów w czytaniu i pisaniu. Badania wykonują specjaliści: psycholog, pedagog, a często także logopeda. Proces diagnozowania i jego wynik mają charakter wieloaspektowy. Bardzo ważny jest wywiad z rodzicem dziecka. Po przeprowadzeniu wywiadu następuje badanie psychologiczno – pedagogiczne. Następnie wyniki badania zostają przedstawione rodzicowi. Udzielone zostają wskazówki do pracy z dzieckiem.

Badanie w poradni jest bezpłatne.

                                    Nie potrzebne jest skierowanie.

Skuteczny sposób pomocy dziecku z trudnościami w czytaniu i pisaniu
to systematyczna i intensywna praca w domu.

Ważne jest:

  • konsekwentne wymaganie od dziecka podejmowania pracy nad pokonywaniem trudności,
  • zrozumienie przez rodzica problemu dziecka,
  • zapewnienie dziecku odpowiednich warunków do pracy,
  • nauczenie dziecka korzystania ze słownika ortograficznego,
  • czytanie wspólnie z dzieckiem,
  • pozytywne wzmacnianie,
  • udział w zajęciach korekcyjno – kompensacyjnych w szkole lub poradni psychologiczno – pedagogicznej. Celem zajęć jest stymulowanie ogólnego rozwoju dziecka, a także usprawnianie funkcji ważnych w procesie nauki czytania i pisania.

Rodzic nie powinien:

  • oczekiwać szybkich efektów pracy dziecka,
  • porównywać dziecka z innymi dziećmi lub rodzeństwem,
  • krytykować dziecka i tłumaczyć jego trudności lenistwem,
  • usprawiedliwiać niechęci dziecka do wykonywania ćwiczeń w czytaniu i pisaniu,

                                                                                                   /Magdalena Żebrowska/

Bibliografia:

  1. M. Bogdanowicz, A. Andryjanek, M. Różyńska: „Uczeń z dysleksją w domu. Poradnik nie tylko dla rodziców”, Gdynia 2007, Wydawnictwo OPERON
  2. M. Bogdanowicz: „Ryzyko dysleksji – problem i diagnozowanie”, Gdańsk 2005, Wydawnictwo HARMONIA
  3. J. Mickiewicz: „Jedynka  z ortografii”, Toruń 2002, TNOIK
  4. M.Bogdanowicz, R. Czabaj: „Jestem rodzicem dziecka z dysleksją”, Gdynia 2006, PTD
  5. M. Brejnak, K. J. Zabłocki: „Dysleksja w teorii i praktyce”, Warszawa 1999, PTD
źródło: Polskie Towarzystwo Dysleksji